 |
„38 წლისა ვარ, მაგრამ ისე გამოვიყურები, ბევრად მეტი ვჩანვარ. ჩემი მუდმივი თანამგზავრია - მოწყენილობა და შეგრძნება იმისა, რომ ყველაფერი კარგი წარსულში დარჩა. ყველა დღე თითქმის ერთმანეთსა ჰგავს, ნათელი შთაბეჭდილებებისა და ემოციების გარეშე. ჩემი გარეგნობა უკვე აღარ მაღელვებს. მთავარი ჩემთვის ბავშვებია. ოჯახური ცხოვრება და შიში ჩემი შვილების მომავალზე. როგორ დადგებიან ისინი ფეხზე, როცა ირგვლივ ასეთი გაუცხოება და სიცივეა" - ფონდი „სოხუმის" ფსიქოლოგს ხშირად უწევს მსგავსი მონოლოგების მოსმენა.
ნებისმიერი კრიზისი ვერაგი და მრავალაწახნაგოვანია., მოდით გავიხსენოთ, რომ ერთ პრობლემას, ყოველთვის ორი მხარე აქვს. როცა თქვენ რაღაც გაწუხებთ, შეხედეთ სიტუაციას მეორე მხრიდან, აუცილებლად აღმოაჩენთ რაიმე კარგსა და დადებითს. წლებთან ერთად მოდის გამოცდილება, თვითდაჯერებულობა, განა ეს არ არის ღირებული თვისებები ამ ცხოვრებაში.
იანვარში ქუთაისში, სხვადასხვა კოლექტიურ ცენტრებში მცხოვრებ იგპ ქალებთან ფსიქოლოგის შვიდი შეხვედრა მოეწყო,რომელსაც 59 ქალი დაესწრო. |
