|
„ძველი ქალაქის" ეთერით მორიგი ანონიმური რადიომონოლოგები გაჟღერდა.
„15 წლის მომიტაცეს. 18 წლისა დავქვრივდი, მარტო გავზარდე ორი შვილი. ხელახლა არ გავთხოვილვარ, თუმცა თაყვანისმცემლები არ მაკლდა და მიფიქრია, რომ, შეიძლება, ბედნიერიც ვყოფილვიყავი"...
-ასეთი ისტორიები ერთეული არაა. ერთი მხრივ - რწმენა, რომ ყოველ ადამიანს აქვს ბედნიერების უფლება, მეორე მხრივ - ხარკის მოხდა საზოგადოებრივი სტერეოტიპებისთვის, რომ ქვრივებს ეს უფლება არ ეხებათ. რადიოისტორია ფიქრისა და განსჯის მასალას იძლევა.
მეორე ისტორიაც მოტაცებული ქალის ბედს ეხება.
ბევრს ეცადა დედა, მაგრამ მკაცრ ბიძებთან ვერაფერი გააწყო - მათ გოგონას მობრუნება სირცხვილად ჩათვალეს. წლების განმავლობაში ძალადობის მსხვერპლი ქალის დაცვა კი ვერ მოახერხეს. ქომაგად ისევ დედა გამოუჩნდა: ახლა ქალი ნაქირავებ ბინაშია და ცდილობს, ნორმალურ ცხოვრებას დაუბრუნდეს...
პროექტი ხორციელდება: გერმანიის ორგანიზაცია EED-ს, ეკლესიათა განვითარების სამსახურის მხარდაჭერით. | 